9 Ekim 2017
English >
Yardımcı bir Anonymous üyesi olarak gönüllü olduğum zaman, keşke RedHack kendilerin belirlediği kurallara göre hareket etseydi. Grubun ana hesabının ele geçirilmesinden sonra aramızda tartışmalar yaşandı ve sessizlikle son buldu.
Twitter dünyası gözlerini “RedHack üyeleri” adı altında yayınladığı isim listesine çevirdiğinde, bu vakaya çok da dikkatimi vermemiştim. Neden mi? Temelinde basit bir soru vardı: Nasıl olurdu da bilişim teknolojisi alanında 20 yıllık deneyime sahip bir hacktivist grubun hesabı çalınabilirdi? Yoksa RedHack’de birilerinin başka bir şeyin peşinde olabilmesi olasılığını çok mu erken göz ardı etmiştik?
Temizliğin yaşanması kriz sonrası temel bir akıbettir, bu RedHack’de de farklı değil. Bu krizin ortaya çıkardığı: yalanlar, üyelerin kendilerine özel ajandaları, ve sırlardan oluşan bir zincir. Anonymous içindeki herkes bu sırları iki grup arasındaki işbirliği için bir tehlike olarak görecektir. Benim gibi RedHack’le bir arada olmuş bir kişi, propaganda ve Albayrak’ın mail arşivine ulaşım acısından Anonymous ve WikiLeaks’le yardım etmiş bir kişi olarak bu gerçeği kabul etmek zor.
Bu açıklamayı yayınlamakla bekledim çünkü ben grubun gerekli şeyi yapacağını ve neyin yaşandığını anlatacaklarını düşünmüştüm. Aylar süren biz sessizlik yaşandı. Yalanlama RedHack’in tek seçeneği gibi gözüküyor çünkü aksi takdirde bu zincir, altında olan herkesi ezecektir.
— Crypt0nymous “Cry”